Τα ρούχα και παπούτσια τα οποία υπήρχαν από τα χαριστικά –ανταλλακτικά παζάρια που πραγματοποιούσε στο παρελθόν η Αντιφασιστική Συσπείρωση  Άρτας, δόθηκαν στην συγκέντρωση ρούχων και τροφίμων που πραγματοποιήθηκε στην κατάληψη Αντιβίωση στις 28 Αυγούστου, για τους πρόσφυγες  στην Ειδομένη του Κιλκίς.

“Η Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας δημιουργήθηκε από άτομα που είχαν ανάγκη να ενωθούν και να εναντιωθούν στον ρατσισμό –φασισμό που προϋπήρχε μέσα στην κοινωνία στις γειτονίες, τους χώρους εργασίας, τις σχολές και γενικότερα όπου δρα και κοινωνικοποιείται ο καθένας μας.[…]Αντιλαμβανόμενοι και βιώνοντας αυτή την κατάσταση τον τελευταίο χρόνο, αλλά και μετά τις εκλογές, όπου ο φασισμός πέρα από την παρακρατική του υπόσταση και δράση ριζώνει πλέον και θεσμικά έχοντας πάρει θέση μέσα στα κοινοβουλευτικά έδρανα, θεωρήσαμε αναγκαίο να συσπειρωθούμε με σκοπό τον εμπλουτισμό, την ενδυνάμωση και την συνεχή παρουσία του αντιφασιστικού λόγου και δράσης μέσα στην κοινωνία.[…]Οι ανησυχίες η όρεξη και η στήριξη του κόσμου βοήθησε και βοηθάει στο να πραγματοποιηθούν δράσεις όπως: προβολές ,συζητήσεις, παρεμβάσεις, πορείες, συναυλίες και αφισοκολλήσεις με όρους ισότητας, αλληλεγγύης και αυτοοργάνωσης. Οι δράσεις μας έχουν ενημερωτικό, αφυπνιστικό και παρεμβατικό χαρακτήρα.’’
Αποσπάσματα από το κείμενο αυτοπαρουσίασης της Αντιφασιστικής συσπείρωσης Άρτας
Έχουν περάσει 3 χρόνια από τη δημιουργία της Αντιφασιστικής Συσπείρωσης Άρτας, ένα πολιτικό εγχείρημα με πλούσια παρουσία και δράση ενάντια στο φασισμό και όχι μόνο. Η ΑΣΑ καθ’ όλη τη διάρκεια της λειτουργίας και της παρέμβασής της, αποτέλεσε ένα ζωντανό και δραστήριο πολιτικό σχηματισμό μέσα στην τοπική κοινωνία.
Ο ανοιχτός χαρακτήρας των συνελεύσεων, ο συνδιαμορφωτικός τρόπος λήψης και υλοποίησης των αποφάσεων, η όρεξη, η αποφασιστικότητα αλλά και η σε βάθος ζύμωση των ατόμων που συμμετείχαν ανά καιρούς, επέτρεψαν στη συλλογικότητα αυτή, να παράγει πολιτικό λόγο και έργο στα πλαίσια του κοινωνικού και ταξικού αγώνα.
Οι πολύμορφες και συχνές δράσεις που προωθώντας έναν ριζοσπαστικό – αγωνιστικό τρόπο σκέψης και αντίληψης ενάντια σε μια επιβαλλόμενη κοινωνική πραγματικότητα για τα δεδομένα της πόλης, αποτέλεσαν ένα πεδίο ζύμωσης, το οποίο έθεσε τις βάσεις για ουσιαστικές και αποτελεσματικές πολιτικές διεργασίες που απευθυνόμενες στην κοινωνία κέρδισαν το ενδιαφέρον, την συμμετοχή και την στήριξη της.
Εξ’ αρχής θεωρήθηκε πως η εναντίωση στη φασιστική απειλή θα αποτελούσε ένα αισιόδοξα ενωτικό πεδίο, το οποίο θα έδινε τη δυνατότητα για περαιτέρω ενδυνάμωση και συσπείρωση των ήδη υπαρχόντων αγωνιστικών κινήσεων .
Να τονιστεί σε αυτό το σημείο ότι ο πολιτικός λόγος και δράση, δεν πέφτουν από τον ουρανό, αλλά είναι αποτέλεσμα διεργασιών, οι οποίες κάτω από κοινή συμφωνία και μέσα από  διαδικασίες παίρνουν «σάρκα και οστά».
Λόγω της διαφορετικής αντίληψης, προτεραιοτήτων και στοχεύσεων του καθενός αλλά και διάφερες λογικές ανάθεσης, παρατηρήθηκε πολλές φορές η αδυναμία ή και η άρνηση κατανόησης και σεβασμού των πολιτικών –συλλογικών διαδικασιών. Από την αρχή του εγχειρήματος εμφανίστηκαν διάφορες προβληματικές συμπεριφορές και αντιλήψεις οι οποίες όχι μόνο δε βοήθησαν, αλλά προσπάθησαν να συντηρήσουν πρακτικές αποδυνάμωσης.
Να επισημάνουμε πως κάποιες συμπεριφορές και πρακτικές που εντοπίστηκαν πιστεύουμε πως οφείλονται είτε στην άγνοια και την μη κατανόηση πάνω στις πολιτικές διαδικασίες είτε στην τριβή και την φθορά που επέρχεται πολλές φορές μέσα σε ένα σύνολο διαφορετικών προσωπικοτήτων.
Παρ’ όλες τις δυσκολίες που συναντήσαμε, καταφέραμε να διαφυλάξουμε την ποιότητα και τη σοβαρότητα των πολιτικών και κινηματικών διαδικασιών μακριά και ενάντια από παρείστικες, καφενειακές και εφήμερες καταστάσεις.

Εναντιωθήκαμε σε λογικές αντιπροσώπευσης, χειραγώγησης και απομύζησης πολιτικής υπεραξίας από διαφόρων ειδών παραγοντίσκους . Παράλληλα αποτρέψαμε τις αντικοινωνικές ή και οπορτουνιστικές βλέψεις κάποιων να χουλιγκανοποιήσουν ή να χρησιμοποιήσουν σαν χώρο ξεσπάσματος και αυτοεπιβεβαίωσης μία πολιτική διαδικασία. Οι διεργασίες , ο λόγος και η δράση της ΑΣΑ καθορίστηκαν από την ίδια την συνέλευση και την πολιτική της υπόσταση. Δεν σύρθηκε, δεν έγινε υποχείριο κανενός, δεν αλλοτριώθηκε.
Αντίθετα μέσα από την συνέπεια, την ειλικρίνεια και τον σεβασμό στους αγώνες και τις διαδικασίες παρήγαγε έργο και λόγο που άφησε εμπειρία και παρακαταθήκη για τις μελλοντικές κινήσεις και αγωνιστικές προοπτικές του καθενός/μιάς.
Η συνέλευση πραγματοποιούνταν σε εβδομαδιαία βάση(κάποιες φορές και συχνότερα ) στον ανοιχτό δημόσιο χώρο της πλατείας Σκουφά όπου ο κάθε ενδιαφερόμενος/η μπορούσε να έχει πρόσβαση και συμμετοχή.
Κάθε δράση προέρχονταν από απόφαση της συνέλευσης. Τα κείμενα κυρίως δημιουργούνταν συλλογικά την ώρα της συνέλευσης, η χρηματοδότηση των δράσεων προέρχονταν από τους παρευρισκόμενους ή από το κουτί οικονομικής ενίσχυσης που υπήρχε στις εκδηλώσεις. Πολύς κόσμος πέρασε, συμμετείχε, στήριξε, επηρεάστηκε, πήρε, αλλά και έδωσε εφόδια μέσα από τη διαδικασία της συλλογικής αυτοοργανωμένης δράσης της.
Μέσα σε μια ανοιχτή διαδικασία με το όνομα αντιφασιστική ΣΥΣΠΕΙΡΩΣΗ Άρτας όπου στόχευε στην ολοένα και μεγαλύτερη συμμετοχή όσων εναντιώνονται στο φασισμό και σε κάθε μορφή καταπίεσης, παρατηρήσαμε από ένα σημείο και μετά το εξής φαινόμενο, η συμμετοχή στις συλλογικές-πολιτικές διαδικασίες να μειώνεται αισθητά και χωρίς να εκφράζονται οι λόγοι όσων αποχωρούσαν ανά διαστήματα. Αρνούμενοι να μετατραπούμε σε μια ολιγάριθμη ομάδα ατόμων που δρομολογεί δράσεις (αν και θα μπορούσαμε) δε το κάναμε, απλά γιατί δεν θα μας εξέφραζε κάτι τέτοιο μιας και πιστεύουμε στην συλλογικοποίηση, την ενεργό συμμετοχή, την ειλικρίνεια, τη συνέπεια και τη συνέχεια των αγώνων

Όσον αφορά την μη συμμετοχή-στήριξη των συνελεύσεων, εκτιμούμε πως λόγω της μικρής παρουσίας των φασιστών στην πόλη (εν μέρει αποτέλεσμα των συχνών δράσεων της ΑΣΑ) καθώς και της ποινικής δίωξης της Χ.Α από το «συνταγματικό τόξο», κάποιοι εφησυχάστηκαν, με ότι αυτό συνεπάγεται.
Από την άλλη κάποιοι αδυνατώντας ή μη θέλοντας να συνεχίσουν και να στηρίξουν μια διαδικασία με οριζόντιες δομές επέλεξαν να μην συμμετέχουν σε αυτή.
Επίσης άλλος ένας παράγοντας ήταν πως κάποιοι επηρεάστηκαν από λογικές και νοοτροπίες, που επιχειρούν να απονοηματοδοτήσουν ή και να συκοφαντήσουν αγωνιστικές προσπάθειες, όλα αυτά κάτω από τον μανδύα ενός απολίτικου κανιβαλισμού με πολιτικό πρόσημο.

Μέσα στο πέρασμα του χρόνου, καθώς και μέσα από μακροχρόνιες συζητήσεις και αρκετή αυτοκριτική (την οποία δε θα παραθέσουμε στο παρόν κείμενο αλλά θα κρατήσουμε σαν παρακαταθήκη για την μελλοντική μας πολιτική παρουσία και δράση), αντιληφθήκαμε πως βρισκόμαστε αντιμέτωποι με μία κατάσταση η οποία δε μας εκφράζει πλέον πολιτικά και σε κινηματικό επίπεδο.
Τη δεδομένη στιγμή με βάση όσα προαναφέρθηκαν και για διάφορα άλλα που δεν είναι της παρούσης, αναλαμβάνουμε για λόγους πολιτικής αξιοπρέπειας την ευθύνη να κλείσουμε τον κύκλο ενός εγχειρήματος ,που από την αρχή πιστέψαμε ότι θα αποφέρει και τελικά απέφερε πολλά, και σαν αποτέλεσμα αλλά και σαν εμπειρία αγώνα.
Θεωρούμε πως ο αγώνας ενάντια στον φασισμό δεν είναι απλά η έχθρα για τους κρετίνους με τις σβάστικες, τις γαλανόλευκες και τα ξυρισμένα κεφάλια, αλλά είναι ο αγώνας ενάντια σε κάθε μορφή καταπίεσης και εκμετάλλευσης από την μικρότερη ως τη μεγαλύτερη πτυχή της ζωής. Είναι η ρήξη απέναντι στους ολοκληρωτισμούς που επιβάλει το οικονομικοπολιτικό σύστημα και οι μηχανισμοί του, απέναντι στον άνθρωπο και τις κοινωνίες.
Ο φασισμός τσακίζεται στους δρόμους και τα πεδία των κοινωνικών –ταξικών αγώνων, από τον κόσμο του αγώνα πολύμορφα, οργανωμένα, μαχητικά και αδιαμεσολάβητα. Δεν τσακίζεται στις δικαστικές αίθουσες, μέσα από τα δελτία των ειδήσεων, τα μέσα κοινωνικής δικτύωσης, τα καφενεία ,τα κομματικά γραφεία και τα παρεάκια, όσο και αν κάποιοι τρέφουν αυτήν την ψευδαίσθηση.
Πεπεισμένοι και αποφασισμένοι πως οι αγώνες δεν είναι κάτι το εύκολο και ανέξοδο που χωρίς κόπο θα αποδώσει γρήγορα αποτελέσματα, κοιτάμε μπροστά και συνεχίζουμε να παλεύουμε για την κοινωνική και ταξική χειραφέτηση, θεωρώντας τον αντιφασισμό αναπόσπαστο κομμάτι του αγώνα ενάντια στην εξουσιαστική καπιταλιστική μηχανή. Συνεχίζουμε στον δρόμο για την κοινωνική απελευθέρωση.
Δηλώνουμε πως δεν είμαστε διατεθειμένοι να αφήσουμε διάφορους καιροσκόπους να καρπωθούν ή και να ευτελίσουν αγώνες που δόθηκαν από την Α.Σ.Α. και κλείνουμε παραθέτοντας ένα απόσπασμα από το κείμενο αυτοπαρουσίασης της Αντιφασιστικής Συσπείρωσης Άρτας.
‘’Ο φασισμός τσακίζεται με την καλλιέργεια της συνείδησης, την πραγμάτωση της αλληλεγγύης, την αυτό-οργάνωση, την παρουσία και την δράση στον δρόμο και την κοινωνία. Σε καμία περίπτωση δεν πιστεύουμε πως ο πόλεμος ενάντια στο φασισμό είναι «δουλειά» κάποιων «αρμοδίων» ή «ειδικών» αλλά πρέπει να είναι υπόθεση και καθήκον όλων όσων θέλουν να ζήσουν με αξιοπρέπεια. Είμαστε παρόντες και παρούσες στους δρόμους στις πλατείες και τις γειτονιές ενημερώνοντας την τοπική κοινωνία για τον φασισμό, γνωστοποιώντας ότι κάποιοι είναι έτοιμοι να αντισταθούν σε αυτόν.’’
Τίποτα δε τελείωσε όλα συνεχίζονται…
Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας, Ιούνης 2015

Κάλεσμα για συνέλευση σήμερα Κυριακή 11/1 στις 5:00 μμ

Ενημέρωση από μικροφωνική συγκέντρωση και πορεία .
Μικροφωνική στίθηκε στις 7 στην κεντρική πλατεία. Διαβάστηκαν κείμενα του Νίκου Ρωμανού και των απεργών πείνας συντρόφων του Πολίτη, Μπουρζούκου, Μιχαηλίδη που διώκονται για την ίδια υπόθεση. Φωνάχτηκαν συνθήματα και πετάχτηκαν τρικάκια στον πεζόδρομο. Στις 8:30 ξεκίνησε η πορεία στον πεζόδρομο και με κατεύθυνση προς την πλατεία Κιλκίς και τα γραφεία τηςΝΔ. Εκεί έκλησαν οι δρόμοι με κάδους και φωνάχτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης για μερικά λεπτά και πετάχτηκαν τρικάκια στην είσοδο των γραφείων.  Η πορεία συνέχισε στις γειτονιές προς την περιοχή του αγ. Νικολάου, βγήκε αντίθετα στην λαϊκή και από την φιλελλήνων έφτασε πάλι κεντρική πλατεία. Εκεί ακολούθησε συζήτηση για τις εξελίξεις και συντονίστηκαν οι επόμενες δράσεις.

Αύριο Τετάρτη 10/ 12 στην κεντρική πλατεία στις 7:00μμ συνάντηση για τον συντονισμό περαιτέρω δράσεων –παρεμβάσεων.

Continue reading Μικροφωνική-Συγκέντρωση -πορεία Τρίτη 9/12 →

Δευτέρα 8 Δεκέμβρη κεντρική πλατεία Άρτας, 7:00μμ

Συνάντηση για συντονισμό δράσεων αλληλεγγύης στον αγώνα του Ν.Ρωμανού  και σε όσους αγωνίζονται στο πλευρό του.

Τρίτη 9 Δεκέμβρη κεντρική πλατεία Άρτας, 7:00μμ

Συγκέντωση – μικροφωνική – πορεία

Αλληλέγγυοι/ες

«Κυρίες και κύριοι σκεφτείτε, τι είναι η ληστεία μιας τράπεζας μπροστά στην ίδρυσή της και τι η δολοφονία ενός ανθρώπου μπροστά στην πρόσληψή του»
Μπέρτολτ Μπρεχτ

Αλληλεγγύη στον αναρχικό απεργό πείνας Νίκο Ρωμανό.
26 μέρες σε απεργία πείνας ο Νίκος Ρωμανός και το αίτημα του να παρακολουθήσει όπως δικαιούται τα μαθήματα στην σχολή που πέρασε, απορρίπτεται από την γραφειοκρατική συμμορία της ελληνικής δικαιοσύνης.
Ο Νίκος Ρωμανός διεκδικεί το δικαίωμα του αυτό, με την ίδια την ζωή του για να κερδίσει ανάσες ελευθερίας από την ισοπεδωτική συνθήκη του εγκλεισμού. Την στιγμή που το δικαίωμα αυτό έχουν και το ασκούν και άλλοι κρατούμενοι ο ίδιος δεν το έχει. Και γιατί δεν το έχει? Γιατί ήταν αυτός που δεν δέχτηκε τους επαίνους, τις χειραψίες και το 500ευρο από τον υπουργό Δικαιοσύνης Χ. Αθανασίου
Γιατί είναι Αναρχικός.
Γιατί οι Ιδέες τα προτάγματα και η δράση των αναρχικών αποτελούν τη σημαντικότερη και μεγαλύτερη απειλή για αυτό το σάπιο σύστημα. Γιατί η ειλικρίνεια και το πείσμα στον αγώνα τους, δε λυγίζει μπροστά στα ψευτοδιλλήματα, τους εκβιασμούς, τις διώξεις και τις φυλακίσεις.
Το κράτος και οι καπιταλιστικοί του μηχανισμοί εφαρμόζοντας τους νόμους τους, επιλεκτικά θέλουν να στείλουν το εξής μήνυμα :
Όσοι δουλεύουν για το Σύστημα απολαμβάνουν πλήρη ασυλία.
Όσοι αποδέχονται τους αντιανθρώπινους όρους του, μπορούν να συνεχίσουν να παλεύουν για επιβίωση.
Ενώ όσοι δεν παράγουν ,το αντιπαλεύουν ή θέλουν να το γκρεμίσουν, θα τιμωρούνται σκληρά.
Ο Νίκος Ρωμανός από την άλλη τους κάνει ξεκάθαρο το εξής:

ΟΛΑ ΓΙΑ ΟΛΑ !
ΓΙΑ ΟΣΟ ΖΟΥΜΕ ΚΑΙ ΑΝΑΠΝΕΟΥΜΕ ΖΗΤΩ Η ΑΝΑΡΧΙΑ !
6 ΔΕΚΕΜΒΡΗ ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ ΤΗΣ ΟΡΓΗΣ
Η ΣΚΕΨΗ ΜΟΥ ΘΑ ΤΡΙΓΥΡΝΑΕΙ ΣΤΟΥΣ ΓΝΩΣΤΟΥΣ ΔΡΟΜΟΥΣ
ΓΙΑΤΙ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΖΕΙΣ ΓΙΑ ΕΝΑ ΟΝΕΙΡΟ ΚΑΙ ΑΣ ΕΙΝΑΙ Η ΦΩΤΙΑ ΤΟΥ ΝΑ ΣΕ ΚΑΨΕΙ
ΚΑΙ ΟΠΩΣ ΛΕΜΕ ΚΑΙ ΕΜΕΙΣ ΔΥΝΑΜΗ.
Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας

Φωτογραφίες από πορεία αλληλεγγύης στο Νίκο Ρωμανό.
Δυνατός παλμός, πολύς κόσμος παρά την βροχή.

Συνθήματα που ακούστηκαν:

Η δημοκρατία τους βρωμάει φασισμό-αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό.

Από την Άρτα ως το Βελβεντό-αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό.

Ενάντια σε κράτος και καπιταλισμό -αλληλεγγύη στο Νίκο Ρωμανό.

Δύναμη στο Ρωμανό-θάνατο στο φασισμό.

και άλλα…

Γράφτηκαν συνθήματα αλληλεγγύης καθώς υπενθυμίστηκε στον τοπικό βουλευτή (και τυχάρπαστο θαυμαστή του κασιδιάρη) πως είναι συνένοχος στην εκδικητική -δολοφονική  τιμωρία που η φασιστική κυβέρνηση ασκεί στον αναρχικό Νίκο Ρωμανό.

Continue reading Φωτογραφίες από πορεία αλληλεγγύης στο Νίκο Ρωμανό. →

Το μπλόκ της Αντιφασιστικής Συσπείρωσης πορεύθηκε στην πορεία της 17 Νοέμβρη με πανό «Ο αγώνας του ανθρώπου ενάντια στην εξουσία είναι ο αγώνας της μνήμης ενάντια στην λήθη»
Δυνατός παλμός, πλήθος κόσμου και πολλά συνθήματα παρ’ όλες τις προβληματικές που προηγήθηκαν.
Μετά το τέλος της πορείας κρεμάστηκε πανό αλληλεγγύης στον αγώνα των μαθητών και των φοιτητών.

Για την πορεία του πολυτεχνείου φέτος υπήρχαν κυρίως διάφορα καλέσματα μέσω internet για πλατεία Κιλκίς στις 6:00 το απόγευμα. Μοναδικά καλέσματα στον δρόμο ήταν οι αφίσες που είχαν κολληθεί στο κέντρο της πόλης απο την Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας και ένα πανό από το Ε.Κ.Άρτας (επίσης για 6:00). Κατά τις 6:05 και πριν καλά καλά ο κόσμος αρχίσει να συγκεντρώνεται, το ΠΑΜΕ παραδοσιακά και προμελετημένα, εξαπατώντας το μπλοκ των μαθητών και των φοιτητών τους αναγκάζει να ξεκινήσουν. Τα υπόλοιπα μπλοκ και ο κόσμος που βρισκόταν εκείνη την ώρα στο σημείο του καλέσματος, ξεκινάνε επίσης βιαστικά. Ομολογουμένως αυτό το σενάριο «πολιτικής βιασύνης» δεν το είχαμε σκεφτεί και μη θέλοντας να αποκοπούμε από τον κύριο όγκο της πορείας μέχρι να αντιληφθούμε τι ακριβώς έχει συμβεί, κάναμε και εμείς το λάθος να ακολουθήσουμε. Το αποτέλεσμα αυτής της σπέκουλας και χειραγώγησης του ΚΚΕ- ΠΑΜΕ-ΕΚΑ, αλλά και η βεβιασμένη απόφαση των υπολοίπων να ακολουθήσουμε, είχε σαν αποτέλεσμα ένας μεγάλος αριθμός ανθρώπων , φτάνοντας στο σημείο της συγκέντρωσης να διαπιστώσει ότι η πορεία έχει ήδη ξεκινήσει. Χάνεται έτσι για αρκετό κόσμο που έχει κατέβει στον δρόμο η δυνατότητα να τιμήσει για φέτος την επέτειο του πολυτεχνείου. Η πορεία ακολούθησε το δρομολόγιο πλατεία Κιλκίς -Άγιο Γεώργιο – Λαϊκή αγορά και πάλι πλατεία Κιλκίς .Παρόλο τον κόσμο και το παλμό της πορείας επιστρέφοντας στο σημείο της προσυγκέντρωσης, βλέπουμε με τα ίδια μας τα μάτια και αντιλαμβανόμαστε το μέγεθος της ζημιάς και το αποτέλεσμα της πολιτικής κακοήθειας των ειδικών του καπελώματος και της κανιβαλίζουσας πρωτοπορίας. Βλέποντας πως πολλοί δυσανασχετούν με το όλο σκηνικό και αφού συνειδητοποιούμε το λάθος, να παρασυρθούμε και εμείς οι ίδιοι από αυτήν την κατάσταση, μετά από σύντομη συζήτηση , επιλέγουμε μέσω συνθημάτων να καλέσουμε την συνέχιση της πορείας, ώστε να δοθεί η δυνατότητα σε αυτούς που δεν πορεύθηκαν να το κάνουν. Περιμένοντας κάποια ανταπόκριση και ενώ βλέπουμε πως δεν διατίθεται κάποιο άλλο μπλοκ να ξεκινήσει, ξεκινάμε με το σύνθημα «το κίνημα δεν θέλει πατέρες και βοσκούς –θέλει αγώνες εξεγερτικούς» Πραγματοποιείται πορεία μέχρι την κεντρική πλατεία όπου μοιράστηκαν και τα τελευταία κείμενα.

Κλείνοντας θα θέλαμε να τονίσουμε καταγγέλλοντας κάθε είδους (και από οποιαδήποτε κατεύθυνση) «πολιτική» κουτοπονηριά , κομματική χειραγώγηση και ανταγωνιστικό σεχταρισμό, τα οποία σε καμία περίπτωση δεν βοηθούν στον εμπλουτισμό και την εξέλιξη του κοινωνικού-ταξικού αγώνα. Απέναντι στην καπιταλιστική ιμπεριαλιστική- κυβερνητική- κρατική (ας τα βάλει ο καθένας με όποια σειρά θέλει) κυριαρχία και καταπίεση, αυτές οι νοοτροπίες και οι τακτικές το μόνο που παράγουν είναι ο περαιτέρω κατακερματισμός της οργάνωσης και της αντίστασης των εκμεταλλευομένων και καταπιεσμένων. Οι πρακτικές αυτές δημιουργούν έντονα αρνητικό κλίμα σε αυτούς που έχουν την διάθεση να αγωνιστούν αλλά και απογοήτευση σε αυτούς που ήδη αγωνίζονται. Ρίχνουν νερό στον μύλο, απολίτικων και αντιδραστικών στοιχείων που από αφέλεια ή εσκεμμένα απαξιώνουν τους κοινωνικούς-ταξικούς αγώνες με ατάκες του στυλ «όλοι όσοι ασχολούνται με την πολιτική είναι σάπιοι», «αν κυβερνούσαν αυτοί θα ήταν ακόμη χειρότεροι», «όλοι τελικά κοιτάνε την πάρτη τους», «με τούτους εδώ δεν πρόκειται να αλλάξει τίποτα απολύτως» κλπ.
Τέτοιες σκηνές, νοοτροπίες και εσωστρέφειες δεν ενθαρρύνουν τον κόσμο να διεκδικήσει και να αγωνιστεί, αλλά τον στέλνουν σπίτι του, στην απελπισία, την υποταγή και την ιδιώτευση. Ακόμη μπορεί και να τον στείλουν στην απέναντι πλευρα. Την πλευρά των «ισχυρών», των «νικητών », των «εξασφαλισμένων», των «ρεαλιστών» υπερασπιστών του καπιταλισμού και των αντικομμουνιστών…

Το κείμενο που μοιράστηκε:

Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΟΥ ΑΝΘΡΩΠΟΥ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗΝ ΕΞΟΥΣΙΑ ΕΙΝΑΙ Ο ΑΓΩΝΑΣ ΤΗΣ ΜΝΗΜΗΣ ΕΝΑΝΤΙΑ ΣΤΗ ΛΗΘΗ

Ο Απρίλης του 1967, αποτέλεσε την αφετηρία μιας μακροχρόνιας περιόδου κοινωνικού, πολιτικού και πολιτιστικού σκοταδισμού και απομόνωσης. Το αμερικανοκίνητο στρατιωτικό κράτος εκτάκτου ανάγκης εν καιρώ πολιτικής κρίσης και κάτω απο το φόβο της κομμουνιστικής απειλής είχε περιορίσει κάθε ατομικό και κοινωνικό δικαίωμα. Όποιος δε συμφωνούσε με τους γραμμένους και άγραφους κανόνες ενός παρανοικού καθεστώτος ερχόταν αντιμέτωπος με μια πληθώρα σαδιστικών τιμωριών. Απειλές, εκβιασμοί, βασανιστήρια, εκτελέσεις, εξορίες είχαν φτάσει ένα μεγάλο κομμάτι της κοινωνίας στα όριά του. Παρ’ όλον το φόβο και τις αυστηρές κυρώσεις της ολοκληρωτικής χουντικής διακυβέρνησης, ομάδες και άτομα οργανωμένα ή και αυθόρμητα κατάφερναν συχνά να πλήξουν το γόητρο της χακί δημοκρατίας.

Η έντονη πολιτικοποίηση και το πάθος για ελευθερία σιγόβραζε. Το Νοέμβρη του 1973 εν’ μέσω έντονων φοιτητικών διεργασιών και διεκδικήσεων και με αφορμή συλλήψεις και βασανιστηρια φοιτητών στα ΕΑΤ-ΕΣΑ, 300 άτομα κινούμενα από την Νομική κατέλαβαν το πολυτεχνείο. Αρχικά χαρακτηριστήκαν από κάποιους ως εχθροί του έθνους και από κάποιους άλλους ως προβοκάτορες. Κάθε είδους συκοφαντική προπαγάνδα έπεσε στο κενό. Τα δίκαια αιτήματα, η ελεύθερη φωνή του ραδιοφωνικού σταθμού καθώς και το κυρίαρχο σύνθημα «Ψωμί – παιδεία – ελευθερία» συσπείρωσαν μεγάλο αριθμό φοιτητών και πολιτών στο Πολυτεχνείο, την γύρω περιοχή αλλά και σε άλλα πανεπιστήμια της χώρας. Απο την άλλη η ανησυχία των χουντικών για εξάπλωση της εξεγερτικής διάθεσης σε σχολεία και εργοστάσια τους οδηγεί στην άμεση ενεργοποίηση αστυνομίας, στρατού, και παρακρατικών . Το αιματοκύλισμα ξεκίνησε από ελεύθερους σκοπευτές και αστυνομικούς που εκτελούσαν εν’ ψυχρώ στη γύρω περιοχή και κορυφώθηκε με το γκρέμισμα της πύλης του Πολυτεχνείου από το στρατιωτικό άρμα. Τραγικός απολογισμός δεκάδες νεκροί και εκατοντάδες τραυματίες.Ένα χρονο μετά και αφού χάνεται η μισή Κύπρος μετά το αποτυχημένο εκεί εθνικιστικό πραξικόπημα, οι συνταγματάρχες κάτω απο το φόβο μία νέας εξέγερσης παραδίδουν την εξουσία στις αστικές πολιτικές δυνάμεις.

41 χρόνια μετά δεν έχουν αλλάξει και πολλά πράγματα. Το κράτος συνεχίζει να εξαπατά και να ελέγχει την κοινωνία από τα πρώτα χρόνια της μεταπολιτευτικής περιόδου, βασισμένο σε ένα καπιταλιστικό μοντέλο παραγωγής και κατανάλωσης τεχνητών αναγκών και συνηθειών. Καταφέρνει έτσι, σε μεγάλο βαθμό, μέσα απο μια ψεύτικη ευημερία να μετατρέψει τον άνθρωπο και τις κοινωνίες σε μια εξαρτημένη μάζα πρόθυμη να υποστεί ή και να υιοθετήσει τις αποφάσεις των «δημοκρατικά εκλεγμένων» διαχειριστών της. Επικαλούμενοι μια οικονομική κρίση την οποία οι ίδιοι δημιούργησαν, μικρά και μεγάλα αφεντικά, αναγκάζουν την κοινωνία να πληρώσει τα σπασμένα. Ισοπεδώνουν βασικές κοινωνικές δομές, αγαθά και δικαιώματα, ξεπουλούν και λεηλατούν μια ολόκληρη χώρα οδηγώντας τη στη φτώχεια, την εξαθλίωση και ό,τι συνεπάγεται αυτών.

Απέναντι σε όσους τολμούν να αμφισβητήσουν, να αντισταθούν και να εναντιωθούν στις επιβολές της «δημοκρατίας», το αλαζονικό κράτος επιστρατεύει την βία και τη μαύρη προπαγάνδα. Παράλληλα ρίχνει στη σκακιέρα διάφορα πολιτικά μορφώματα τα οποία διακατέχονται κυρίως από εθνικιστικά φρονήματα χρησιμοποιώντας τα για να αποπολιτικοποίησει και να αποπροσανατολίσει ακόμη περισσότερο.

Αυτή η λαίλαπα επιθέσεων που εξαπολύεται από το κράτος σε πολιτικό, οικονομικό, και κοινωνικό επίπεδο δεν αντιμετωπίζεται παρά μόνο με την οργάνωση και την αντίσταση «από τα κάτω» με οργανωμένες δομές αλληλεγγύης και δράσης που θα αντιπαλεύουν το υπάρχον σύστημα της χειραγώγησης, της εκμετάλλευσης και της καταπίεσης. Μακριά και έξω από την κατεστημένη και προβληματική γραφειοκρατεία της αντιπροσώπευσης, να αμφισβητήσουμε, να εναντιωθούμε και να αναλάβουμε δράση ώστε να συντρίψουμε θεσμούς, νοοτροπίες και κανόνες που αναπαράγουν και διαιωνίζουν ένα σύστημα εξουσίας, ανισότητας και κοινωνικού κανιβαλισμού.
Η εξέγερση το Νοέμβρη του 1973 στο Πολυτεχνείο, παρόλο που χρόνια τώρα γίνονται προσπάθειες να μετατραπεί σε μία σχολική γιορτή και μνημόσυνο, συνεχίζει να αποτελεί ένα σημείο αναφοράς για μικρές ή μεγαλύτερες εξεγέρσεις απέναντι στην καταπίεση που επιβάλουν οι εκάστοτε κυβερνήσεις.

Τις μέρες αυτές, υπάρχουν πολλοί που θα υποστηρίξουν ότι το σύνθημα «Ψωμί-Παιδεία-Ελευθερία» είναι επίκαιρο όσο ποτέ. Συμφωνούμε και συμπληρώνουμε με άλλο ένα σύνθημα των ημερών εκείνων,που αποτελεί την προϋπόθεση για την κάλυψη ακόμη περισσότερων αναγκών και επιθυμιών του ατόμου και της κοινωνίας, το σύνθημα ΚΑΤΩ Η ΕΞΟΥΣΙΑ.

ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗ ΣΤΟΥΣ ΜΑΘΗΤΙΚΟΥΣ ΚΑΙ ΦΟΙΤΗΤΙΚΟΥΣ ΑΓΩΝΕΣ ΠΟΥ ΔΕΧΟΝΤΑΙ ΤΗ ΒΙΑ ΤΟΥ ΚΡΑΤΟΥΣ
ΛΕΥΤΕΡΙΑ ΣΤΟ ΛΑΟ ΘΑΝΑΤΟ ΣΤΟ ΦΑΣΙΣΜΟ