Δεν ξεχνάμε –  Δεν συγχωρούμε Προχωράμε…

Σάββατο 6 Δεκέμβρη ο 15χρονος Αλέξανδρος Γρηγορόπουλος δολοφονείται από τον μπάτσο Κορκονέα στα Εξάρχεια.

Από εκείνη την στιγμή, ξεσπά μια εξέγερση σε όλη την χώρα αλλά και σε πολλά σημεία του πλανήτη. Η θλίψη μετατρέπετε σε οργή και η οργή σε συνείδηση. Το ξεπέρασμα του φόβου βρήκε στο δρόμο, γόνιμο έδαφος να γεννηθούν ανθρώπινες κοινωνικές σχέσεις αγώνα, οι οποίες δημιούργησαν ένα πολύμορφο ριζοσπαστικό κίνημα.

Καθημερινές συγκρούσεις, πορείες, καταλήψεις σχολείων, σχολών και ραδιοτηλεοπτικών σταθμών , δημόσιων κτιρίων, δημιουργία  συνελεύσεων γειτονιών, κοινωνικών χώρων και σωματίων.

Ένας πρωτόγνωρα ευρύτερος αγώνας ενάντια σε ότι καταπιέζει, ληστεύει και λεηλατεί τη ζωή και την αξιοπρέπεια. Ιδέες, προτάγματα και δράσεις, που φτάνουν να ξεπεράσουν κανόνες, θεσμούς και κατεστημένες αντιλήψεις ενός σάπιου συστήματος, γίνονται πράξη καταφέρνοντας να κλονίσουν την κανονικότητα.

 Το κράτος πέρα από την καταστολή  ( τόνους δακρυγόνων, 100ντάδες συλλήψεις, τρομονόμους, φυλακίσεις ανηλίκων, ξυλοδαρμούς, βασανιστήρια) και την  λασπολογία (περί πλιάτσικου, προβοκατόρων, χούλιγκαν, ληστών κουκουλοφόρων ) ξεκινά με ένα όργιο παραπληροφόρησης με τα πιστά τσιράκια του, τους δημοσιογράφους να σπέρνουν φόβο, ανασφάλεια και ψέμα.

Από τότε μέχρι και σήμερα η προπαγάνδα και το «οπλοστάσιο» της εξουσίας αναβαθμίζονται συνεχώς.

Αντικρίζοντας μια κοινωνία πειραματόζωο στο φρικαλέο εργαστήριο του καπιταλιστικού συστήματος, με την οικονομική εξαθλίωση, την φτώχια, την ανεργία και τις όλο και αυξανόμενες αυτοκτονίες να εδραιώνονται σε μια ανισόρροπη καθημερινότητα.

Για όσους διαλέγουν το δρόμο της αντίστασης και του αγώνα το κράτος εκτελεί την “παλιά δοκιμασμένη συνταγή“. Διώξεις, φυλακίσεις, βασανισμούς, προληπτικές συλλήψεις, απαγορευσεις, στρατόπεδα συγκέντρωσης, πογκρόμ, τρομοκρατία, εκκενώσεις ελεύθερων κοινωνικών χώρων και καταλήψεων με αποκορύφωμα την στήριξη και την προώθηση του φασισμού.

Η καταπίεση , η κοινωνική αδικία και η βία του κράτους δεν αφήνουν άλλη επιλογή από τα προτάγματα και τις πρακτικές της εξέγερσης του Δεκέμβρη να αναζωπυρώσουν αντιστάσεις και διεκδικήσεις.

Μέσα από συλλογικές αρνήσεις, δράσεις και κατακτήσεις να αντιληφθούμε την δύναμή μας και να επιτεθούμε σε κάθε μηχανισμό ελέγχου και υποδούλωσης.

Η φλόγα της εξέγερσης σιγοκαίει… να γίνουν οι πνοές μας ένας άνεμος ελευθερίας.

                         Ενάντια στην καταπίεση το  φασισμό και τον κοινωνικό λήθαργο.                                                      

                                                     Αντιφασιστική Συσπείρωση Άρτας